Tjeerd en Sandrine gingen vandaag de canyon bezoeken, dus ik kon San Cristóbal de Las Casas verkennen. Het is een aardig stadje in de hooglanden waar een groot deel van de dag een mistwolk boven en omheen hangt. Het is ook een toeristisch stadje, vol met restaurants, souvenirwinkels en trendy koffiebarretjes. De voornaamste attractie hier is het stadje zelf, dat de sfeer uitstraalt van een backpackershangplek. Qua cultuurhistorische schatten blijft het assortiment beperkt tot de gebruikelijke kerken, plaza’s en enkele kleine onbeduidende musea. Vanaf één kerk bovenop een heuvel heb je een prachtig uitzicht op San Cristóbal. Veel bedelaars ook, kinderen die hun handje omhoog houden als je langs ze loopt en jongetjes en meisjes die prullaria, zoals plastic beestjes, proberen te slijten. De grootste attractie vond ik zelf de Mercado Municipal, de markt voor de ‘gewone’ Mexicaan. Veel groente, fruit en vlees, maar ook hartverscheurende taferelen in de voor westerlingen veel te nauwe straatjes. Zoals een eend in een doos die een klap met een stok krijgt bij elke poging om uit de doos te klimmen. Of een babyzwijntje aan een veel te strak touw dat zijn laatste dagen moet doorbrengen in een verschrikkelijk smerige modderplas. De uitbaters op deze markt zijn vooral indianen uit de omgeving, gehuld in traditionele handgemaakte kledij. Op zo’n markt leer je het ware gezicht van Mexico kennen, en niet zozeer in de hotels, souvenirwinkels en cafés die eigendom zijn van een klein groepje rijke Mexicanen van Spaanse komaf.

Lees verder naar donderdag 6 november