Dagboek van een wereldreis
Vrijdag 15 december (dag 41)
Ik heb me in India meteen aangepast aan de Indian way of life. Dat betekent: niet al te veel haasten, relaxen en geen zorgen voor de dag van morgen. Het enige dat ik dus vandaag heb gedaan is het kopen van een treinkaartje, wél voor de dag van morgen. Daar moet je toch een paar uur voor uittrekken. Het was enige uitzoekerij waar en wanneer welke treinen waar naartoe gaan, maar het is me toch gelukt een kaartje te kopen voor Jaipur. Er gaat één trein per dag en die vertrekt al om kwart over zes morgenochtend, dus ook van relaxen is dan geen sprake.
Ik heb vandaag een collect call gemaakt naar Nederland, hoewel het niet helemaal gratis was. Bij het postkantoor vertelden ze me dat het zogenaamd niet mogelijk was. Naar een duur hotel, waar het opeens wel mogelijk bleek te zijn. Alleen vroegen ze daar 66 roepies “service charge”. In de buurt van mijn hotel rondgelopen, wat ook meteen het centrum is. Je wordt continu lastiggevallen door mannetjes die je van alles en nog wat aan willen smeren. Het begint wel irritant te worden, want je kunt ze bijna niet van je afschudden.
Ik hoop niet dat het in de rest van India zo is, je kunt gewoon niet meer rustig rondlopen en om je heen kijken. Zoals naar de verschrikkelijke armoede die je in de straten van Delhi tegenkomt. Mensen liggen soms halfdood midden op de straat terwijl er riksja’s en auto’s langs scheuren. Ze zijn nog net in staat één hand omhoog te houden voor enkele roepies waarmee ze de laatste dagen kunnen doorkomen.