Dagboek van een wereldreis
Maandag 25 maart (dag 142)
Er is best een hoop te zien in Bangkok voor de gemiddelde toerist zoals ik, dus ik verveel me nog niet in de tijd dat ik moet wachten op mijn visum voor Laos. Vanochtend naar het Vimanmek Teak Mansion, dat is onderdeel van het koninklijk paleis, alleen een paar kilometer daar vandaan. M’n kaartje voor het koninklijk paleis was ook hier voor geldig. Als rechtgeaarde Hollander wil je overal het maximale uit je bestede spaarcenten halen en dus was ook dit een verplicht nummer voor mij (al zou ik het hebben overgeslagen met een stempel van Laos in mijn paspoort, maar ja, ik ben natuurlijk al bijna vijf maanden weg uit Nederland).
Officieel mag je ook hier niet met een korte broek naar binnen, maar door lief te glimlachen tegen de Thaise meisjes die het museum bewaken kon ik toch met mijn blote benen naar binnen glippen. Het museum was prachtig (het grootste teak-gebouw ter wereld), ik zou mijn eigen huis (als ik die had) ook wel zo willen inrichten.
Nog een Thaise, nogal houterige, dansvoorstelling mogen bijwonen en toen snel naar Khao San Road om onder het genot van een paar Thaise biertjes mijn brievenquotum weer wat op peil te brengen (gezeten op een terrasje met een ideaal uitzicht op de passanten – voornamelijk low budget reizigers die vier keer zoveel uitgeven aan het drinken van bier dan aan hun hotel….).