Dagboek van een wereldreis
Maandag 27 november (dag 23)
Wauw! We hebben Petra gezien en het is werkelijk het mooiste wat ik tot nu toe in het Midden-Oosten heb gezien. Bijna een complete stad uitgegraven uit de rotsen, tempels (waaronder die van Indiana Jones & the last crusade), huizen, paleizen, tombes en wat je nog meer kan bedenken.
De toegangsprijs voor twee dagen (ja ja, we gaan maar liefst twee dagen spenderen in dit achtste wereldwonder) was alleen verschrikkelijk duur: ongeveer € 25. Daar kan je in Jordanië toch al gauw een paar dagen van leven. Helaas hoorden we te laat van onze Zuid-Afrikaan, William, dat je er op een slinkse manier ook gratis binnen kon komen. Daarvoor moesten we echter wel om half vier ‘s ochtends opstaan in de kou, niet echt iets om naar uit te kijken.
Maar goed, het was zo mooi dat het het geld wel waard was. Om binnen te komen moet je door een twee kilometer lange kloof lopen, spectaculair gewoon. We werden wel een beetje moe van de Arabieren en de bedoeïenen die constant aan onze kop zaten te zeuren of we een kameel, paard of ezel wilden en of we souvenirs wilden kopen. Eigenlijk zouden we een groot bord op ons hoofd moeten laten spijkeren met in koeienletters “ik wil geen kameel, paard, ezel of souvenir!”. Als je niks zegt en gewoon doorloopt, blijven ze je nazeuren. Maar dat deed de pret in Petra niet bederven. We zijn nu behoorlijk moe, want die Romeinen hebben de stad onhandig in allerlei bergen uitgehouwen. Dat vereist voor ons simpele toeristen heel wat klim- en klauterwerk. Ik ben nu bekaf.