Dagboek van een wereldreis
Dinsdag 5 december (dag 31)
Het lijkt wel of de ene dag alles gesmeerd loopt, en de andere dag al het geplande niet wil lukken. Eén ding is wel duidelijk tijdens mijn reis: plannen heeft geen zin. Ik had namelijk een heel mooi plan gemaakt voor vandaag. Eerst naar de ambassade van India, waar ik na een uur zowaar al mijn visum kreeg. Dat had ik waarschijnlijk aan dat lieve meisje met die mooie ogen te danken.
Ik had vervolgens een slimme manoeuvre bedacht om een visum voor Saudi-Arabië te kunnen bemachtigen. Naar het busstation om een kaartje naar Riyad te kopen, en daarna naar de Saudi-Arabieren met mijn busticket én mijn visum voor Bahrein met het verhaal dat ze na het kopen van m’n ticket er eigenlijk niet meer onderuit kunnen me géén transit-visum te geven. Ging het maar zo gesmeerd. Na een tijd zoeken naar het juiste busstation vertelden ze me daar dat ik alleen een buskaartje kon kopen mét visum. Dan maar naar de ambassade, waar een één of andere belangrijk voelende Palestijn me mededeelde dat ik morgen terug moet komen.
Teneergeslagen door zoveel pogingen m’n plannen te doen laten mislukken dacht ik toen meteen maar een vliegticket naar Bahrein te kopen. En het liefst zo snel mogelijk. De vluchten voor donderdag en vrijdag waren echter al volgeboekt, maar na enig aandringen mocht ik op de Gulf Air reservelijst staan. Vanavond belde ik nog op naar Gulf Air, die me vertelde dat ik donderdag wél kan vliegen. Ik geloof het pas als ik mijn ticket in handen heb.