Amsterdam, 2 oktober 2023 – Als iets is uitgeroepen tot Unesco-erfgoed, belandt het meteen op de toeristische bucketlist. Met de Unesco-status staat een monument, museum, ruïne of een natuurgebied al snel in een lijstje van beste bezienswaardigheden. Niet zo gek, want de werelderfgoederen van Unesco zijn vrijwel altijd bijzondere plekken met een belangrijke culturele, historische of natuurlijke betekenis. Denk aan de Inca-stad Machu Picchu in Peru of de piramides in Egypte. Die moet je een keer gezien hebben in je leven!
Voor reizigers die op zoek zijn naar unieke hotspots, heeft Unesco in september weer liefst 42 nieuwe locaties op de Werelderfgoedlijst gezet. Het zijn allemaal buitengewone plaatsen, verdeeld over vijf continenten. We hebben een selectie gemaakt van 10 sites die extra opvallen. Als je die wilt bezoeken, moet je niet te lang wachten. Eenmaal met een Unesco-etiket moet je plotseling (een hogere) entree betalen en wordt zo’n plek mogelijk overspoeld door toeristen.
Ook Nederland heeft er een toevoeging bij: het Eise Eisinga Planetarium in het Friese Franeker. Dit is het oudste werkende planetarium ter wereld. Die mag je natuurlijk niet overslaan voor een uitje in eigen land, maar voor het overzicht laten we die even buiten beschouwing. We kijken over de grens: hier vind je 10 nieuwe Unesco sites van 2023 die je niet mag missen!
Nyungwe National Park, Rwanda
Het kleine Afrikaanse land Rwanda heeft sinds 2023 voor het eerst twee sites op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Tot de eerste behoort Nyungwe National Park, met een van de laatste stukjes ongerept regenwoud in Centraal-Afrika. Hier kom je voor dieren die nergens anders ter wereld voorkomen, waaronder de wereldwijd bedreigde oostelijke chimpansee, de gouden aap en de ernstig bedreigde hoefijzervleermuis. De andere Unesco-site zijn vier gedenkplaatsen die herinneren aan de Rwandese genocide, waaronder een kerk en een school. Tussen april en juli 1994 werden zo’n 1 miljoen mensen vermoord in Rwanda.
Hertensteenmonumenten, Mongolië
Engeland heeft Stonehenge, maar Mongolië heeft zijn hertensteenmonumenten. Dit zijn 4 meter hoge stenen die versierd zijn met afbeeldingen van herten. Ze staan los van elkaar of in groepjes en zijn tot 3500 jaar oud. Waarschijnlijk waren ze geplaatst door nomaden voor ceremonies of begrafenissen. Ze steken uit de grond op een bergketen in Centraal-Mongolië, 16 kilometer ten westen van de stad Murun.
Ringforten uit de Vikingtijd, Denemarken
Verspreid over Denemarken liggen vijf ringforten uit de Vikingtijd die allemaal zijn toegevoegd aan de prestigieuze Unesco-lijst. Het gaat om de forten van Aggersborg, Fyrkat, Nonnebakken, Trelleborg en Borgring, die in de 10e eeuw werden gebouwd tijdens het bewind van de beruchte Vikingkoning Harald Blauwtand. Ze vallen op door hun uniforme geometrische ontwerp. Hierdoor lijken het bijna creaties van buitenaardse wezens.
Mont Pelée, Martinique
De 1397 meter hoge vulkaan Mont Pelée domineert het noorden van het Franse eiland Martinique, al jarenlang een populaire vakantiebestemming in het Caribisch gebied. Al sinds 1929 ligt deze ‘actieve’ vulkaan er rustig bij, maar de uitbarstingen tussen 1902 en 1905 waren nogal dramatisch. Hierdoor werd het nabijgelegen stadje Saint-Pierre volledig verwoest. Unesco ziet die uitbarsting nu als een ‘een sleutelgebeurtenis voor de geschiedenis van de vulkanologie’ en erkent de Mont Pelée als Werelderfgoed.
Koude winterwoestijnen van Turan
Drie afgelegen en obscure natuurgebieden in Kazachstan, Turkmenistan en Oezbekistan vormen de koude winterwoestijnen van Turan. In de winter is het extreem koud, in de zomer bizar heet. De woestijnen strekken zich uit over 1500 kilometer in Centraal-Azië en zijn vooral bijzonder door de flora en fauna. Dieren en planten hebben zich weten aan te passen aan de barre en extreme klimatologische omstandigheden. Voor Unesco genoeg reden om het woestijnlandschap op de Werelderfgoedlijst te zetten. Al is een trip naar deze site wel echt iets voor avontuurlijke en onverschrokken reizigers.
Koh Ker, Cambodja
Angkor Wat is natuurlijk de bekendste trekpleister in Cambodja, maar dankzij Unesco kan ook Koh Ker op meer toeristische belangstelling rekenen de komende jaren. Dit was ooit de oude hoofdstad van Cambodja (928-942 na Christus) en een van de twee rivaliserende hoofdsteden van het Khmer-rijk. Nu bestaat de archeologische vindplaats uit 96 teruggevonden tempels en heiligdommen, met sculpturen, inscripties en muurschilderingen. Koh Ker ligt 2½ uur rijden ten noordoosten van Angkor Wat.
Houten moskeeën van Anatolië, Turkije
Turkije heeft al flink wat Unesco-noteringen, maar kan sinds dit jaar ook een groep van vijf authentieke houten moskeeën aan het lijstje toevoegen. De moskeeën zijn allemaal tussen het einde van de 13e eeuw en het midden van de 14e eeuw gebouwd in Anatolië (het oude Turkije) en liggen elk in een andere Turkse provincie. Hieronder bevindt zich de 13e eeuwse Eşrefoğlu-moskee, de grootste van Anatolië. De moskeeën zijn zeldzame voorbeelden van religieuze architectuur met indrukwekkende handgemaakte decoraties en zonder het gebruik van spijkers!
Herinneringsplaatsen Eerste Wereldoorlog, België
Een van de populairste toeristische attracties in België zijn de begraafplaatsen en monumenten die herinneren aan de Eerste Wereldoorlog (1914-1918). De aandacht is er dus al, maar nu zijn 139 herinneringsplaatsen ook op de Werelderfgoedlijst van Unesco geplaatst. Het gaat vooral om plekken aan het westelijk front tussen het noorden van België en het oosten van Frankrijk waar de oorlog werd uitgevochten tussen de Duitsers en de geallieerden. Met een 1000 kilometer lange wandelroute – bekend als de Western Front Way – kun je alle herinneringsplaatsen zien.
Bale Mountains National Park, Ethiopië
Dacht je dat Ethiopië alleen maar droog en stoffig is? Stel je mening maar bij als je een trip maakt naar Bale Mountains National Park, een reservaat op 400 kilometer ten zuiden van de hoofdstad Addis Abeba. Het is een natuurgebied met vulkanische toppen en bergkammen, uitgestrekte valleien, gletsjermeren, weelderige bossen, diepe kloven en talloze watervallen. Vijf grote rivieren ontspringen in het park, dat water levert aan miljoenen mensen in en buiten Ethiopië.
Kuldiga, Letland
Kuldiga is een slaperig stadje in het westen van Letland, maar dat wordt anders in de toekomst met de erkenning door Unesco. Die prijst het stadje vanwege de goed bewaarde traditionele stedelijke architectuur uit de 16e tot en met de 18e eeuw. De charmante huizen met pannendaken en kronkelende straatjes van Kuldiga grenzen aan de rivier de Aleksupite. Gek genoeg staat het stadje hierdoor ook bekend als het ‘ Venetië van Letland’.
Inmiddels staan er 1199 sites in 168 landen op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Voor een overzicht van de nieuwe sites in 2023 kun je kijken op de officiële website van Unesco: www.unesco.org
Handige reisartikelen voor je vakantie
Foto's © Shutterstock.com.
