De meest bizarre exotische gerechten in de wereld
Je maag krimpt soms ineen als je ziet welke exotische gerechten je in het buitenland voorgeschoteld kunt krijgen. Voor Schotten is een schapenmaag een heuse delicatesse en Chinezen deinzen niet terug voor een portie apenhersenen, het liefst zo vers mogelijk.
Zelf heb ik eens in Vietnam een glas slangenbloed gedronken. Ook vers: op een markt werd een nog levende slang door midden gesneden en het bloed stroomde zo m’n glas in. In verre oorden is geen gebrek aan vreemde en buitenissige gerechten, waar je een flinke dosis moed voor nodig hebt om die aan je smaakpapillen te laten blootstaan. Hier vind je een overzicht van de meest bizarre exotische gerechten in de wereld.
Mopane worm, Zimbabwe
In het westen zijn we niet zo dol op het eten van insecten, maar in zuidelijk Afrika smullen ze van de mopane worm. De worm heeft zulke heldere kleuren dat je je afvraagt hoe je die ooit in je mond kunt krijgen, maar in landen als Zuid-Afrika, Botswana en Zimbabwe is het beestje big business. De wormen kunnen zo uit het handje worden gegeten, gebakken en knapperig als chips, of gekookt en gedrenkt in saus. Je kunt de mopane wormen bijvoorbeeld bakken met tomaten, uien en knoflook, maar geen enkele kookwijze vermomt de zwarte kop van het groezelige, grijze lichaampje. De rupsen zijn zeer voedzaam. Sommige reizigers vinden het echt heerlijk, anderen vinden de wormen smaken naar rubber en amper weg te kauwen.
Hákarl, IJsland
Voor IJslanders is Hákarl een lekkere snack tussendoor, maar sommige reizigers vinden dit het vreemdste en meest walgelijke wat ze ooit hebben gegeten. Hákarl is een Groenlandse haai die vijf maanden is gegist. Het smaakt – letterlijk – naar rotte vis, en ook als het niet lukt om het eerste stukje door te slikken blijft de verrotte smaak in je mond hangen. Vooral de geur doet velen al afschrikken. Door het maandenlange gistingsproces heeft de haai een sterke ammoniakgeur gekregen, alsof je een fles schoonmaakmiddel aan je mond moet zetten. Inwoners van IJsland eten het veel tijdens festiviteiten en nemen het mee tijdens een picknick tussen de besneeuwde bergen, waar ze de haai eten alsof het paprikachips betreft. IJsland is een prachtig land om te bezoeken, maar wees gewaarschuwd als je de Hákarl wilt uitproberen.
Rujak Cingur, Indonesië
Rujah Cingur is een traditioneel gerecht in de Indonesische provincie Oost-Java. Voor bij de inwoners van de hoofdstad Soerabaja loopt het water in de mond, als ze denken aan dit heerlijke maaltje. Op een bord ziet het er helemaal niet zo verkeerd uit: een salade van onder meer komkommer, mango en een stukje vlees in een soort satésaus. Het vlees proef zacht en knapperig, totdat je op stukjes kraakbeen stuit. Als je dan bedenkt dat Cingur ‘mond’ betekent in het Javaans, weet je al in welke richting je het moet zoeken. Het vlees betreft namelijk de neus van een… koe! Gewoon door kauwen en er niet teveel bij nadenken wat je eet. Mocht je de koeienneus zelf willen bereiden: eerst de huid verwijderen, zachtjes koken, bakken en in stukjes snijden van 2 centimeter.
Shirako, Japan
Japanners staan bekend om hun passie voor exotisch voedsel en ze eten er dan ook (bijna) alles. In een restaurant kun je dus ook gewoon shirako bestellen, oftewel de sperma van een vis. Het is eigenlijk een vol gevulde spermazak, van bijvoorbeeld kabeljauw of zeeduivel. Met het uiterlijk van roze mini-embryo’s onder het slijm krijg je als kokhalsneigingen als je het ziet, dus ogen dicht als je het eet. Maar het schijnt dus heel lekker te zijn. Japanners bestellen het zachte en romige gerecht vaak als snack in een bar, dus een goede plek om jezelf eerst te benevelen voordat je een stukje shirako tussen je tanden door laat glijden. De lekkernij kan zowel warm als koud worden geserveerd, en betekent letterlijk ‘witte kinderen’. Je kunt er het beste sushi bij eten.
Gefrituurde tarantula’s, Cambodja
Tarantula’s kennen we vooral als die extreem grote en harige vogelspin die je vooral niet in de buurt wil hebben. In Cambodja wordt deze enge spin echter gezien als een delicatesse, met de naam A-Ping. De spinnen worden uit de grond gehaald in de jungle, gebakken in frituurolie en verkocht als street food. De lekkernij heeft een krokant korstje en is zacht in het midden. De poten bevatten nauwelijks vlees, terwijl het hoofd en het lichaam bestaan uit zacht wit vlees. De buik bevat een bruine pasta bestaande uit organen, mogelijk met eitjes en uitwerpselen.
De delicatesse werd ‘ontdekt’ tijdens het gewelddadige bewind van de Rode Khmer tussen 1975 en 1979, toen er grote voedseltekorten waren in het land. Nadien zijn de Cambodjanen van dit bizarre gerecht blijven houden. Een bakje gefrituurde tarantula’s is erg goedkoop (ongeveer € 0,25) en de spinnen zitten vol met eiwitten. Mocht je het zelf bereiden, vergeet dan niet de tanden te verwijderen.
Voor het laatst bijgewerkt op 14 juni 2018. Als je aanvullingen, tips of opmerkingen hebt over de meest bizarre exotische gerechten in de wereld, kun je dat laten weten via het contactformulier. Foto’s © depositphotos.com/AOosthuizen; Wikimedia Commons.
1 reacties
leuk, ga ik ook lekker zelf maken!