Dagboek van een wereldreis
Dinsdag 21 november (dag 17)
Zoals ik gisteren al zei, verheugde ik me er al op naar Jordanië te vertrekken vandaag. Jordanië lijkt me een stuk vriendelijker dan Syrië en die graffiti van Assad ben ik ook zat. Alles verliep op rolletjes: met de servicetaxi, gezeten naast een vieze oude man die nog meer stonk dan het toilet op onze hotelkamer, binnen zes uur in Amman.
Daar een lang stuk lopen naar Hotel Cliff, relaxen, eten bij Wimpy, en doorgaan met relaxen. En gezeten in de lounge van ons hotel kwamen we tot onze grote verrassing en verbazing weer het Nederlandse stel van Palmyra tegen! Degenen die fietsen van Rotterdam naar Kaapstad. Een teken dat de wereld toch wel klein is, dus ook een teken dat die wereld een stuk sneller te bereizen is. (????)