Dagboek van een wereldreis
Zondag 26 november (dag 22)
Voor het eerst zaten we samen met een paar andere toeristen in de bus, op weg naar Petra. Het is de grootste toeristische attractie van Jordanië, waarvan iedereen zegt dat je het gezien móet hebben. Dus gaan we er braaf naar toe, in de hoop dat het niet tegen zal vallen. Weer terug naar het noorden, dus als het ware weer terug in de richting waar ik vandaan kwam. Maar ik wil juist de andere richting uit! Geeft niets, want ik hoop in Amman toch de goede richting op te kunnen gaan.
In Petra aangekomen naar het Sunset Hotel, volgens Lonely Planet the best deal in town voor maar vier Jordaanse dinar. Ze bleken echter opeens 15 dinar te vragen, en afdingen hielp niet. Terwijl we daarna doodvermoeid met onze rugzakken verdwaasd op zoek waren naar een goedkoper hotel, werden we opgepikt door een truck die ons naar een goedkopere stek bracht. De zijgevel van het hotel ontbreekt en je zit nog te rillen als je met je winterjas aan binnen zit, maar voor de rest is alles ok. Als ik dit een beetje trillerig opschrijf komt dat door de extreme kou in ons hotel.
De kamer delen we met een Zuid-Afrikaan, die al een jaartje aan het rondreizen is en volgende week teruggaat naar Zuid-Afrika. We spreken met hem in een mix van Engels, Nederlands en Zuid-Afrikaans, en ik moet zeggen dat het Afrikaans me steeds beter af gaat. Douche is bijvoorbeeld “stoot”. Ik word tijdens het schrijven steeds afgeleid door een gekke Australiër met een Arabische jurk aan, dus ik hou maar op met in mijn dagboekje te schrijven. Hij zit naast me op de bank.