Dagboek van een wereldreis
Dinsdag 12 december (dag 38)
Degene die dit leest denkt natuurlijk: jee, hoe krijgt hij al die bladzijden van zijn dagboekje volgeschreven terwijl hij zo weinig meemaakt? Ja, dat is een van die onoplosbare mysteries der natuur. De werkelijkheid is eigenlijk dat júist omdat ik zo weinig te doen heb, ik alle tijd heb om inspiratie te vinden om twee bladzijden van mijn dagboekje vol te lullen.
Tijdens een wereldreis spendeer je heel veel tijd met wachten, wat niet erg is, want je gaat juist op reis om te relaxen. Tijdens het relaxen doe je niks en tijdens het wachten doe je ook niks, dus wachten=relaxen=wachten. Tussen deze drukke bezigheden door probeer je echter nog wat tijd vrij te maken om wat van de wereld te zien, anders heb je helemaal niks te vertellen als je thuiskomt. Hoewel je tijdens het wachten natuurlijk ook veel ziet, alleen beweeg je dan niet zelf.
Wat heb ik vandaag gedaan? Tja, je raad het al, en daar ben ik nu nog steeds mee bezig (het kost me trouwens weinig geld). Ik heb via verscheidene bussen uiteindelijk het vliegveld bereikt, waar mijn vlucht naar New Delhi, via Karachi, om 23.59 uur vertrekt. Ik dacht voor de zekerheid eens op tijd te zijn, waardoor ik al om 17.00 uur voorbij de eerste controlepost was geglipt. Het is nu wachten op het inchecken, en dat kan waarschijnlijk pas twee uur van tevoren. In de hal waar ik nu zit is geen kloot te beleven, je kunt nergens eten en drinken kopen en de stoelen zitten allerbelabberdst. Ik zal dus wel totaal kapot, slaperig, hongerig en kreupel zijn als ik morgenochtend om half tien (als alles goed gaat) in Delhi arriveer.